Panometer Dresden

Wyrusz w niezwykłą podróż w czasie i poznaj przeszłość Drezna w panoramie 360°! Panoramiczne, 27-metrowe zdjęcia stworzone przez artystę Yadegara Asisiego są od 2006 roku nieodzownym punktem programu podczas zwiedzania wystaw i muzeów Drezna.

W Panometrze Drezdeńskim na powierzchni ok. 3000 metrów kwadratowych można podziwiać dwie spośród największych panoram na świecie, których artystyczną wizualizacją od 2003 roku zajmuje się Yadegar Asisi kreując swoje prace w perspektywie 360° na podstawie fotografii, rysunków i obrazów.

Zanim jednak takie dzieło powstanie w formie wydruku wielkoformatowego na tkaninie i zanim zostanie przeniesione do rotundy, najpierw należy je stworzyć przez połączenie setek tysięcy płaszczyzn obrazu z wykorzystaniem nowoczesnych technologii.  

Poza Panometrem Drezdeńskim istnieją także inne panoramy: w Lipsku Panometer Leipzig, w Berlinie w Checkpoint Charlie oraz w Muzeum Pergamońskim Pergamonmuseum, w Gazometrze w Pforzheim Gasometer Pforzheim, we francuskim Rouen, w Wittenberdze Lutherstadt-Wittenberg oraz bezpośrednio przy ogrodzie zoologicznym w Hanowerze Zoo in Hannover. 

Twórca i pomysłodawca obrazów panoramicznych - Robert Barker

Pojęcie „panorama” jest używane w wielu kontekstach. Po raz pierwszy posłużył się nim Robert Barker w XVIII wieku.  Irlandczyk, który mieszkał w Szkocji, spacerował pewnego dnia po parku w Edynburgu, rozglądając się i rozmyślając: Kiedy malarz ustawia płótno, zakrywa nim dokładnie to, co chce on narysować. Zaczął więc szkicować to, co było ukryte za jego płótnem. Kiedy kończył rysunek na pierwszym płótnie, pozostawił je na swoim miejscu, a następne płótno ustawił obok pierwszego i tak dalej. W ten sposób obrócił się o 360°, a krąg obrazów zamknął się wokół jego osi. Barker zabrał następnie płótna do swojej pracowni, ułożył je we właściwej kolejności i stanął pośrodku. Zauważył, że z perspektywy obserwatora odnosi się wrażenie, jakby samemu było się we wspomnianym parku w Edynburgu. 
Fenomen: Obserwator ma stały punkt odniesienia w stosunku do własnego ciała. Widzi obraz w skali 1: 1. Tak narodziło się słowo „panorama” (greckie pan („wszystko”) i horama („widok”)). 

Ostatnie malowane pędzlem panoramy pokazano na Wystawie Światowej w Paryżu w 1900 roku. Wraz z postępem technicznym panoramy zostały zastąpione filmem i fotografią. Yadegar Asisi w 1993 roku odkrył na nowo średnią panoramę jako formę artystycznego wyrazu i nadal ją rozwija przy wykorzystaniu najnowszych technologii.